Het wordt wel weer eens tijd voor een blogje. Aangezien wifi niet altijd voor handen is komt 't nu pas.
De afgelopen week is heerlijk geweest: lekker warm, stilte, prachtig appartement, veel gezelligheid, nagenieten van en vertellen over mijn fietstocht, en af en toe nog wat bewegen. Want na twaalf dagen zo'n negen uur per dag op de fiets is inbeelding blijven wel een must. Maar dat is in deze omgeving niet bepaald een straf.
Vanwege de warmte plukken we elke dag de dag: om zeven uur hebben we onze loopkleding aan, water bij ons en rijden we met de auto de eerste twee kilometer naar beneden. Vorig jaar hebben we dat vaker gelopen maar starten met een twee kilometer lange afdaling klinkt ideaal, hellingen van zeker 10% zijn een straf voor spieren en gewrichten wakker moeten worden. Dus parkeren we de auto naast het plaatselijke bakkertje annex supermarktJE en lopen we in een tempootje variërend van tien tot dertien (auto weer in het zicht) km per uur een afstand van 6,5 tot 7,5 km. Prima begin van de dag en inspannend genoeg. De warmte en luchtvochtigheid laat ons zweten alsof we een halve marathon hebben afgelegd. Gister hebben we het wat anders gedaan. Rob-Jan op mijn fiets, ik in mijn loopschoenen wel meteen de afdaling genomen en gefietst (lees:gerold want voornamelijk bergaf) en gelopen naar 'ons' barretje in Gualdo Tadino. Twaalf kilometer heen vooral naar beneden en dus niet al te zwaar voor mij, al zeggen mijn bovenbeenspieren nu wat anders.
Bij het barretje 'n espresso, what else? Toen de rollen omgedraaid. Rob-Jan had de eer om naar boven te lopen, ik de eer om met verzuurde benen naar boven te fietsen. Nice........
Afgelopen zaterdag hebben we de Monto Cucco opgefietst. Erg mooi, erg steil! Ruim een uur naar boven, acht kilometer klimmen met heel veel 10%, en in twaalf minuten weer naar beneden.....toch wel een beetje jammer! Bij het afdalen hoor ik trouwens mijn remmen. De blokjes hebben behoorlijke verduren gehad en zijn dringend aan vervanging toe. En daar moet ik niet te lang mee wachten anders gaan mijn schijven er ook nog aan.
En verder doen we heeeeeel weinig: lezen, kaarten, zwemmen, slapen, dutten, siësta houden, uitrusten.......heerlijk!
We hebben Perugia bezocht, vooral de winkeltjes ;-), zijn naar Lago di Trassimeno geweest naar Erik en de kinderen, zijn naar Spello geweest en gaan morgen met de trein Rome. Daar treffen we Eriken de kinderen wederom, gister waren zij bij ons en is de houtgestookte pizza oven uitgebreid getest en goedgekeurd. De zelfgemaakte pizza's (vooral door de meiden) waren verrukkelijk heb ik gezien en gehoord!
Vanmorgen waren we al vroeg uit de veren om Nynke naar Ancona te brengen. Nu zit zij op stoel 1a in een Ryanair vliegtuig op weg naar Weeze. Morgen wordt zij weer verwacht bij Bagels and Beans, onmisbare kracht hè?
Vrijdag gaan we op ons gemak opruimen en zaterdagmorgen vroeg rijden we ri. huis met een overnachting in Pfunds in Gasthaus Schone (nog steeds met Umlaut) Aussicht. Dan kan Rob-Jan zelf zien dat ik gelijk heb....hij gelooft me wel hoor, maar toch.
En dan nog even een tussenstand voor KiKa: al bijna 9200,- euro!!!!!!! En de lijnen zijn nog niet gesloten.....
Dit blog gaat erop, foto's volgen nog, hoop ik.......het volgende blog wordt vanuit thuis geschreven.
(Kan niet teruglezen, vergeef me de spelfouten en rare zinsconstructies of foute woorden!)
Collo di Assisi
Geen opmerkingen:
Een reactie posten