vrijdag 12 juli 2013

De derde dag alweer voorbij!

Vandaag alweer de derde dag op de fiets. Tijd vliegt voorbij, de kilometers meestal ook, niet altijd.....
De Rijn is nu definitief uit het zicht verdwenen en het landschap verandert langzaamaan. Er komen steeds meer heuvels en nog even, dan mag ik gaan genieten van de Bayerische Alpen.


Vanmorgen ben ik iets na achten vertrokken, later dan gepland maar nog steeds mooi op tijd. Speyer was ik zo uit, de start was prima. En eigenlijk verliep het lezen van de route prima tot....Pforzheim.


Voorafgaand aan Pforzheim liep de route door o.a. Bruchsal. Misschien kennen jullie dat wel van de snelweg: Rasthof Bruchsal, met dat prachtige uitzicht over het dal. En in dat dal heb ik dus gefietst. Net zo mooi als van bovenaf. Bovendien kwam Bruchsal als een erg gezellige stad over. Heb dat helaas niet kunnen verifiëren, geen tijd! Hard werken hoor, dat fietsen......
Het dal van Bruchsal vervolgens weer uitgefietst, omhoog!, en toen richting Pforzheim. Eerst een heel stuk door het bos, over een onverharde weg, met hellingen van 6 tot 8 %. Dat was wel even buffelen.
Op dit stuk kwam ik drie Nederlandse stellen tegen die op weg zijn naar Venetië. Ook via de Reitsma route. Een van de zes had een ligfiets, dat ging niet erg makkelijk. Groot voordeel voor haar is wel dat ze geen zadelpijn heeft ;-). Want ik wil jullie daar niet elke dag mee lastig vallen maar het wordt er niet beter op....
Pforzheim is niet echt een leuke stad. Misschien is mijn mening wat gekleurd, ik liep steeds vast met de route die ik gelukkig met de GPX viewer op de Nokia wel weer terugvond, maar Pforzheim kwam op mij over als een ongezellige industriestad.



Vandaag dus een paar klimmetjes gehad, variërend van 4 tot 12 %. Meestal gaat dat wel soepel, soms is het even hard werken. Kiezen tussen stoempen of staan, afhankelijk van de lengte van de helling.

Staan belast de bovenbeenspieren en knieën meer maar ontlast een ander erg gevoelig deel van mijn
lichaam.....Jullie begrijpen: zelfs op de fiets moet je keuzes maken ;-)



Na deze ontmoedigende stad ging de route gelukkig weer door een heel mooi deel van Duitsland. De Bayerische Alpen zie ik al liggen. Het stuk richting Weil der Stadt ging via de normale weg 16 km. vals plat omhoog. Met prachtige uitzichten en redelijk asfalt. Eigenlijk had ik nog een km. of 15 verder willen fietsen maar in de stadjes die ik dan tegen zou komen, zat maar 1 hotel. En als die dan geen plaats hadden gehad..... Voor Jozef en Maria was ook geen plaats in de herberg, wel in de stal. Maar ik in een stal betekent hooi+Gonne=géén goede match...

In Weil der Stadt kreeg ik bij het eerste Gasthof een kamer! Nu zit ik hier buiten aan de stamtafel van Gasthof Stern dit blog te tikken.




Zondag wil ik in Bregenz zijn. Dat is van hieruit nog zo'n 210 km. Dus dat betekent dat de etappes morgen en overmorgen wat korter zijn;-)

Zo, nu lekker slapen en morgen gezond weer op. Tot blogs!

Ciclo di Assisi










Geen opmerkingen: