Die kleine, lieve, dappere, vrolijke maar ook heel zieke Britt kan morgen eindelijk naar Amsterdam. Daar wordt een nieuwe weg ingeslagen. Een zware weg van behandelingen, een zware tijd voor Britt, voor haar ouders, haar broertje en allen die om hen heen staan. Maar ook een weg van hoop! En hoop, dat heb je nodig om er samen voor te blijven gaan, te blijven knokken. Denk aan hen lieve bloglezers, ze hebben het nodig!!
Raar om dan nu verder te gaan met andere zaken zoals mijn voorbereidingen, zo onbelangrijk in vergelijking met het bovenstaande. Maar ik doe het ergens voor. Ik ga naar Assisi, 1400 km. Ja, voor mezelf, omdat ik wel gezond mag zijn en daar heel dankbaar voor ben. Máár: ook voor KiKa.
Ik fiets voor het geld dat jullie nu al gegeven hebben, het geld dat zó hard nodig is voor onderzoek naar kanker bij kinderen. Voor kinderen zoals Britt, maar ook voor die vele anderen die zo ziek zijn.
En ik heb al een heel mooi bedrag staan, een bedrag van rond 6700,- euro. En dat bedrag, hoe mooi zou het zijn als dat straks 7500,- euro is??!!
Ik heb even gerekend: als ik per km nog 0,60 cent gesponsord krijg zit ik op dat bedrag. Overzichtelijk toch hè: 0,60 cent per km. Ik weet natuurlijk dat jullie (bijna) allemaal al gegeven hebben maar ik ben zo vrij: wil jij, willen jullie mij nog voor een paar (of heel veel....) km. sponsoren? À 0,60 cent per km.? Of weet je misschien iemand die dat nog wil doen? Denk er gerust even over na, niet te lang
natuurlijk ;-), ik ben nog niet weg!
Mijn voorbereidingen...... Deze week slechts een maal gelopen (ai, niet best), twee maal gefietst. Maandag ri. Maastricht en weer terug, dinsdagmorgen (heel erg 'morgen' nl. 5.30 uur) naar Vaals.
Heel vroeg dus, want het was al heel warm en zou nog veel warmer worden, op de fiets gestapt naar Rob-Jan die een paar dagen in Vaals was. Het plan was: erheen fietsen, stukje hardlopen en weer terugfietsen. Het was Rob-Jans voorstel, hij dacht dat ik zo gek niet zou zijn. Maar ja, toch wel! En het was heerlijk. Warm, vochtig (beetje jammer) maar ook heel stil! Alhoewel die stilte soms verstoord werd door gepuf. Naar Vaals fietsen is vooral heuvelop, dus dat puffen hoef ik niet uit te leggen toch? Het was wat verder fietsen dan ik de avond ervoor dacht, geen 25 maar bijna 35 km. Dus dat lopen is er niet meer van gekomen, het terugfietsen wel. Vooral heuvelaf tot in Valkenburg en toen weer omhoog. Iets na negenen was ik weer thuis en had ik toch weer 70 km. in de benen zitten. Niet verkeerd.
Andere voorbereidingen:
Een planning gemaakt van de etappes. Niet om me daar heel strak aan te houden maar om een beetje een idee te krijgen. En naast de overnachting in Florence nu ook een overnachting in Bregenz geboekt. Daar kom ik op zondag aan. Dat betekent dat ik in de eerste vijf dagen ruim 700 km. fiets. Dit zijn vrijwel vlakke etappes dus dat is te doen. En zo niet, dan toch! Bregenz heb ik geboekt omdat ik dan een adres heb waar ik wat spullen (lees: eten) naar toe kan sturen. Bovendien is het die week feest in Bregenz en zijn pensions, B&B's e.d. snel volgeboekt.
Na Bregenz volgt één etappe ri. de Alpen en dan volgen de twee Alpenetappes. Die dagen zal ik net zo lang op de fiets zitten als de eerste etappes maar zal ik beduidend minder kilometers afleggen. Na de Alpen duik ik Italië in, twee etappes, onder andere langs het Gardameer naar Verona. Dan volgt de Povlakte en een stukje Apennijnen per auto, een overnachting in Florence, een lange etappe van zo'n 130 km. door Toscane en Umbrië en tot slot de laatste 70 km. naar ASSISI. En dat zijn dan 1400 km. op de fiets!! (De kilometers per auto niet meegerekend hè want dan kom ik op een slordige 1650 km.).
Mocht je geteld hebben dan weet je dat ik dan nog een dag over heb. Dat geeft mij de ruimte om ófwel een rustdag te houden, ófwel de dagen wat in te korten. Ik zie het wel....ik ga vooral heel erg genieten!
Als ik in Assisi aankom dan zullen daar in ieder geval Rob-Jan, Nils, Nynke en Lotte zijn. En mijn ouders, en An en Dieter. En wat zal die eerste Italiaanse espresso in Assisi mij smaken!!!
Wat ik bij aankomst sowieso ga doen is twee kaarsjes aansteken, kaarsjes die ik bij mijn afscheid van het team op school heb gekregen. Eén voor mezelf en mijn gezin en die ander: voor Britt, voor Kas, voor Babette en Patrick.
De komende week is de laatste week voor de voorbereidingen. De week voor vertrek gaan we er nog even tussenuit, wordt mijn fiets door de fietsenmaker nog vertroeteld en zal ik zorgen dat ik helemaal uitgerust ben voor de fietstocht.
Volgende week ben ik er weer en dan hoop ik jullie in ieder geval te laten weten dat het met die
7500,- euro wel goed komt!!
Tot het volgende blog!!
Ciclo di Assisi
Geen opmerkingen:
Een reactie posten