zaterdag 23 maart 2013

Geen sneeuw, wel regen, héél véél regen!

De titel doet vermoeden dat het alleen maar geregend heeft deze week. Dat is natuurlijk niet zo, maar  soms kan ik op de dagen dat het mooi is niet op de fiets springen. Maandag was een prachtige dag, maar fietsen zat er niet in. Dinsdag was al een stuk somberder maar ook toen geen tijd om te gaan fietsen. Wel 's avonds op de baan van Unitas getraind, samen met een groep OCI-ers. OCI-ers?? Ja, daar werkt Rob-Jan. Een grote groep van zijn collega's is zich onder begeleiding van Wilma Rusman aan het voorbereiden voor Maastrichts Mooiste (5, 10 of 15 km.). Al deze lopers worden per kilometer gesponsord door OCI. Het geld wat daarmee bij elkaar wordt gelopen is bestemd voor onderzoek naar borstkanker. Dit mooie initiatief is genomen door een collega van Rob-Jan. En het mes snijdt aan twee kanten: enerzijds geld voor heel belangrijk onderzoek, anderzijds de stimulans om meer te bewegen en zo te werken aan de eigen gezondheid. Ik zal de 15 km. mee lopen.

Maar lopen is geen fietsen en dat is wat ik toch van plan ben te doen in juli. Dus nam ik me dinsdagavond voor om woensdag sowieso te fietsen, wat het weer ook zou zijn. En als ik me iets voorneem, moet er heel wat gebeuren wil ik me daar niet aan houden. Dus toen ik woensdagmorgen uit het raam keek, vervolgens de weersvooruitzichten van die dag op mijn telefoon zag, en ook de buienradar bestudeerde, besloot ik me niet te laten weerhouden en toch te gaan.

Het aandoen van de verschillende lagen kleding nam de nodige tijd in beslag:
thermoshirt met lange mouwen - winterloopshirt met lange mouwen - windstopper - fleece sjaal - muts - helm - winterfietsbroek - regenbroek - warme sokken - fietsschoenen - overschoenen (van die strakke neopreen gevallen die per definitie te klein zijn) - twee paar handschoenen. En zoals altijd, dus ook nu, heb ik mijn handschoenen aan en ben ik wat vergeten. Dus: handschoenen weer uit, bidon vullen met warme thee, weer aan, weer wat vergeten, weer uit, bandenplakspullen pakken en in zadeltasje stoppen, weer aan, voor de zekerheid toch nog maar even naar de wc want in de regen achter een boom (met knalgele regenjas!!) is niet fijn, handschoenen uit, en dan .......maar goed: uiteindelijk zat ik op de fiets. Een route uitgezocht van zo'n 60 km. Een ronde ri. Maastricht, o.a. via plaatsjes waarvan ik de naam nog nooit gehoord had zoals deze:
Zeer toepasselijke naam...

En toen vanuit Maastricht langs de Grensmaas aan Belgische kant weer ri. Schinnen. En ondanks het weer was het genieten op de fiets. Nat, maar niet echt heel koud gehad, bovendien had ik warme thee bij me......tenminste: het eerste haf uur was die toch warm. 
En nog wat beleefd onderweg ook: een politieagent met kogelvrij vest, bivakmuts en getrokken wapen......ik dacht even: O, Flikken Maastricht! Maar nee, het was een serieuze voorbereiding voor een arrestatie. Hadden ze best wel even de straat voor mogen afzetten dacht ik nog. Toen maar even flink doorgetrapt want fluitende vogels, oké, maar fluitende kogels, nee.....bedankt!
En dan kom je thuis na 65 km. (iets verder dan gepland want het veerpontje over de Grensmaas vaart nog niet) en dan zie je er zo uit: NAT dus, ook mijn sokken ondanks die waterdichte overschoenen en helaas stonden twee paar handschoenen ook niet garant voor droge en warme handen. 
Donderdag was het heerlijk weer. Droog, vrijwel windstil. Route uitgezocht ri. Roermond, ook weer een ronde. Helaas werd het door tweemaal een opgebroken weg geen ronde maar een heen en terug via dezelfde route maar dat was geen straf:
Mooi hè? In de buurt van Dieteren. En weer ruim 60 km. op de teller. 9.00 uur weg, 12.00 uur weer thuis. Met onderweg een overheerlijke latte machiatto bij Bagels and Beans in Sittard. Weer volop genieten dus.

En dit weekend blijft mijn fiets fijn in de garage staan want met een gevoelstemperatuur van -15 graden trekt het fietsen me niet. 
Vrijdag nog wel lekker gelopen, zaterdag mijn boek uitgelezen op de crosstrainer (De overgave van Arthur Japin, een aanrader!) en nog wat kracht gedaan. Dat laatste is zeker voor mijn schouders en armen geen overbodige luxe. Woensdag heb ik een kilometer of wat over klinkers (cobblestones) gefietst waarbij je helemaal door elkaar geschud wordt. Spreekt voor zich dat ook die spieren in een goede conditie moeten zijn voor 1400 km. op de fiets.

Het bedrag voor KiKa loopt gestaag op: 1257,- euro. Daar zit nog niet het bedrag voor de nieuwe zitzak van Fatboy bij die ik nog mag verkopen en waarvan ik het geld volledig mag storten voor KiKa. Ik zoek nog een koper!! 129,- Euro en de Fatboy is voor jou! Beschikbaar in vele kleuren!

Komende week zit ik twee dagen in Parijs, één dag in Arnhem en zijn er ook nog andere verplichtingen. Fietsen zal het dus niet worden maar dat komt die week erna wel weer.

Tot het volgende blog!!

Ciclo di Assisi


Geen opmerkingen: