zaterdag 11 mei 2013

Daar ben ik weer!

Al sinds de eerste dag van deze maand niet meer aan mijn blog gewerkt....schande! Maar dat ga ik nu goedmaken.

Na ons weekendje Eifel zijn we op de (voorlopig laatste) Koninginnedag al op tijd naar huis gegaan. Want we wilden wel wat kunnen zien van alles wat te gebeuren stond in Amsterdam. Net ná de abdicatie kwamen we thuis. Nils en Nynke al achter de beeldbuis, de vlag uit en de oranje tompoucen in de koelkast. Wat wil een mens nog meer? Lopen. Lopen? Ja zeker, lopen!

Tijdens ons weekendje is het plan ontstaan om samen met Alvaro Torres, collega van Rob-Jan en net als wij in training voor de 15 mooiste van Maastricht, de 10 mijl in Roermond te lopen.
Zo gezegd, zo gedaan. Met z'n drietjes, en nog een 'paar' anderen, hebben we 10 mijl in en om Roermond gelopen. Het zonnetje scheen, de wind was present (alwéér, het is wel een volhouder hoor!), de route was mooi, het publiek gezellig en enthousiast. Kortom: alle ingrediënten voor een geslaagde oefenwedstrijd.
Dat we hierdoor wat mooie en historische beelden misten, tja, dat was zo. Een mens kan niet alles hebben. Maar leve de techniek en leve de harddisc-recorder (en natuurlijk leve de Koning!) die ervoor zorgden dat we op ons gemak de belangrijkste beelden konden terugkijken.

De rest van de week heb ik wat kleine stukjes gefietst, wat looptrainingen gedaan, wat kracht gedaan. Niet echt indrukwekkend maar voldoende om het lichaam in conditie te houden.

Afgelopen dinsdag heb ik wel een serieuze fietstocht ondernomen: Schinnen - Slenaken - Maastricht - Schinnen.  Niet zozeer qua afstand (zo'n 85 km.) maar wel qua heuvels. Op enig moment stond er langs de route een fietsbord: Heuvelenroute. Daar was ik inmiddels ook achter gekomen.....

En ja, lekker makkelijk naar beneden! Maar ik heb 'm óók op gefietst......

Gelukkig was dit de steilste. De andere heuvels mochten er ook zijn maar het was goed te doen. Bovendien houd ik in mijn achterhoofd dat de heuvels hier een peulenschilletje zijn in vergelijking tot de 35 km. klimmen als ik de Arlbergpas opga. Maar ook dat gaat me lukken, een kwestie van blijven ronddraaien en blijven zitten.

Ik heb in ieder geval weer genoten: ontzettend groen, veel bloesem, veel zon en pas het laatste uur wind. Wel tegen, dat was wel weer jammer.

 Een kaarsrecht weggetje aan het begin van de route, in de omgeving van Heerlen.

Twee foto's van dezelfde plek: de rechtse heb ik een paar weken terug gemaakt (de fietstocht in de regen, zie blog 23 maart), de linkse afgelopen dinsdag. De verschillen zijn duidelijk.......

Donderdag ben ik vanuit Schinnen op de fiets naar Sint Oedenrode vertrokken. Even voor de 
niet-topografischvaste lezers: zo'n 15 km. boven Eindhoven. Waarom Sint Oedernrode? Daar staan mijn zus en zwager op de camping en daar vierden zij de verjaardag van Henry en Vincent.

Via Google maps had ik de route uitgeprint. Een route  op het niveau van: bij huppeldepupstraat re.af, bocht naar li. volgen, bij rotonde eerste afslag, bij rotonde tweede afslag....etc.etc. Een andere route naar Eindhoven dan een paar weken terug. Wat afwisseling is altijd prettig. 
MAAR: Google maps gaat uit van een aantal feiten die feitelijk niet waar bleken te zijn. Dat wil zeggen: die zullen wel waar zijn maar waren in het geheel niet zichtbaar aanwezig. Even kort gezegd: de straatnaamborden ontbraken (in ieder geval een belangrijk deel). En zoals Maxima over onze Koning zei: "Hij is een beetje dom geweest". Nu was ik de 'hij'. Blind van vertrouwen op Google maps had ik alleen (voor de zekerheid) de fietsknooppuntenkaart meegenomen. En daar staan hééél vééél knooppunten op, maar niet alle wegen.
Dat resulteerde in een aantal keren terugfietsen, de goede weg zoeken en soms vinden maar uiteindelijk helemaal niet meer vinden. En die fijne fietsbordjes hadden volgens mij ook een vrije dag want die waren er niet. Toen ik in Maasbracht kwam ben ik ri. Roermond gegaan, leuke stad hoor maar  de kaartlezers onder ons weten al: via Roermond naar Eindhoven: béétje (d)om. Klopt: 55 km. gefietst en toen zat ik in Roermond. Normaal gesproken zou dat na zo'n 35 km. zijn. In Roermond op zoek naar borden Weert of Nederweert. Vervolgens ben ik  een paar km. die richting op gefietst. Toen heb ik me bedacht, ben omgekeerd en ben naar het station gefietst. Waar zouden we zijn zonder de trein? Kaartjes gekocht, ja kaartjeS want mijn fiets mag niet gratis mee, hij was zelfs duurder dan ik, en tot Eindhoven getreind.
Een leuke bijkomstigheid was dat ik in de trein een fietser trof die over twee weken naar Rome gaat fietsen! Dezelfde route als ik, Reitsma's route, alleen een stukje verder ;-). Deze fietser trekt daar vijf weken voor uit, heeft een prachtige nieuwe fiets met Rohloff met riemaandrijving en gaat ook alleen. Hij had zojuist een deel van de route gefietst, tot aan Roermond. Het lezen van de kaarten van Reitsma ging goed, alhoewel hij liever met de navigatie fietst.
Dus de eerste 'Reitsma-fietser' heb ik al getroffen. Ik ben benieuwd hoeveel ik er onderweg nog tegen ga komen.

In Eindhoven ben ik uitgestapt, heb op het station een espresso gedronken, en ben toen via een omweg naar Sint Oedenrode gefietst (Eindhoven-Geldrop-Mierlo-Lieshout-Nuenen-Eindhoven-Son-Sint Oedenrode) en was uiteindelijk tegen vijf uur op de camping bij mijn zus en familie. Daar de verjaardagen gevierd, een bliksembezoek gebracht aan de SEH omdat Henry zijn vinger tussen de neerklapbare bankvan de auto hield (tip: NIET DOEN!) en 's avonds met Rob-Jan, die met de auto was gekomen, weer teruggereden. Toch weer een trainingsdagje van ongeveer 100 km. Maar vooral ook een oefening in niet ergeren, doorzetten en creatief zijn.

Dit beeld hieronder staat langs de Europalaan in Nuenen, een monument ter nagedachtenis aan jonge verkeersslachtoffers. Het beeld spreekt voor zich.



Ik eindig mijn blog altijd met de tussenstand voor KiKa, maar eigenlijk zou ik daar mee moeten beginnen. Want het is zo belangrijk dat er geld voor Stichting KiKa wordt opgehaald. Hoe meer geld er beschikbaar is, hoe meer onderzoek er gedaan kan worden en hoe eerder ze die vreselijke ziekte bij kinderen kunnen genezen. 
Dus vanaf het volgende blog begin ik hiermee.
De tussenstand nu is 3530,- euro. Al een geweldig mooi bedrag. Het gaat op dit moment iets minder hard maar ik ben nog niet onderweg.......

Tot het volgende blog!!

Ciclo di Assisi



Geen opmerkingen: